รักไปได้ไงยัยประหลาด

  .....................................................................................แวะคุยกันหน่อย..........................................................................................

  สวัสดีครับ ผมก็ไม่ได้มีอะไรจะพูดมากหรอก แค่มาบอกว่าขออนุญาตแทนตัวเองว่าไรต์ (หง้ออ หน้าอย่างนี้ก็มีโมเมนต์อยากเป็นนักเขียนนะเออ!?)  นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของผม และมันอาจจะเป็นเรื่องสุดท้ายที่จะเผยแพร่ลงเว็บนะครับนะ (ขอดูยอดรีดเดอร์จั๊กกะติ๊ดก่อนตัดสินใจจะทำอะไร)

  แต่งค้างไว้ ไม่อัพตั้งแต่ปีไหนก็ไม่รู๊...ไม่มีคนอ่าน ๕๕๕ เหมือนคุยคนเดียวอะครับ (หมดกำลังใจแต่ไม่หมดไฟนะเออ!!)

  ทุ่มเทให้ ๙๐ เปอร์เซ็นต์กันเลยทีเดียว (อีก ๑๐ ขอหักไปเพราะไม่มีเวลาใส่ใจอย่างจริงจัง)

  บางทีไรต์ก็แอบคิดว่า เหย เมิงพยายามไปเพื่อใครแว้? (กราบประทานอภัยในคำพูดที่ไม่เหมาะสมงามๆ)

  แต่พอ..นึกถึงอนาคตของความสำเร็จในฐานะนักเขียนกิ๊กก๊อกคนนึงเท่านั้นแหละ รู้เลย!!

  ***เก๊าไม่ได้ตัดพ้อที่ไม่มีคนอ่านน้า...แค่ระบายฟามในใจ..<3